1 september 1991
De ATP-meting versus het VSR-kwaliteitsmeetsysteem.
Vergelijking tussen twee kwaliteitsmeetsystemen voor het schoonmaakonderhoud. Onderzocht is of de meting van de hoeveelheid adenosine trifosfaat (ATP) per oppervlakte als vervanger kan dienen voor het VSR-Kwaliteitsmeetsysteem voor het schoonmaakonderhoud. Om tot een oordeel te komen is van beide meetsystemen het werkingsprincipe en de uitvoering van de metingen bestudeerd.
Resultaat
Levend organisch materiaal bevat adenosine trifosfaat. Door de hoeveelheid ATP op een bepaald oppervlak te meten kan de hoeveelheid levend organisch materiaal (micro-organismen), die op dat oppervlak aanwezig is, berekend worden. De hoeveelheid ATP per oppervlakte eenheid kan dus gebruikt worden als een maat voor de "microbiologische"schoonmaakkwaliteit.
Bij het VSR-Kwaliteitsmeetsysteem wordt via een visuele beoordeling de dagelijkse schoonmaakkwaliteit van de institutionele schoonmaak berekend.
De institutionele schoonmaakkwaliteit is voldoende indien de gebruiker geen hinder ondervindt van de hoeveelheid zichtbaar vuil. Er bestaat geen directe relatie tussen de hoeveelheid organisch materiaal en de hoeveelheid zichtbaar vuil op een bepaald oppervlak.
Conclusie
De ATP-meting en de VSR-methode lijken niet met elkaar te vergelijken omdat ze twee verschillende dingen meten. De ATP-meting kan het VSR-Kwaliteitsmeetsysteem niet goed vervangen. De ATP-meting kan in bepaalde gevallen (beoordeling schoonmaakkwaliteit keuken) wel aanvullend zijn op het VSR-Kwaliteitsmeetsysteem.